کد مطلب:39047 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:22

گنجینه پرسمان » اهل بيت

حضرت علي ( وقتي به حكومت ميرسند، ابوموسي اشعري را از حكومت عزل نميكنند، با وجود سابقهاي كه داشت و نوع عملكردش، آيا اين درست است؟ چرا؟

در پاسخ به سؤال جنابعالي بايد گفت آغاز حكومت اميرالمؤمنين ( همراه با شرائط بحراني و درهم ريختگي اجتماعي بود. اركان جامعه در اثر كشته شدن خليفة قبلي (عثمان) و اعتراضها و شورشهاي مردم، متزلزل و جو حاكم بر جامعه جو التهاب و پرتنشي بود. اميرالمؤمنين ( تلاش بسياري فرمودند كه اوضاع جامعه از حالت غير طبيعي خارج شود و به سوي آرامش و اعتدال پيش رود. روي همين جهت بر اساس يك برنامة زمانبندي شده اقدام به عزل برخي از امرا و استانداران نمودند و در اين راه امام بنوعي قائل به اولويت بندي عزل و نصبها بودند بطور مثال عزل معاويه بلافاصله پس از عهده داري حكومت انجام شد چون معاويه عنصري نبود كه در دستگاه علوي جايگاهي داشته باشد اما برخي از فرمانداران و استانداران از چنان اولويتي برخوردار نبودند يكي از اين افراد ابوموسي اشعري است. البته در سؤال جنابعالي به سوابق او بگونهاي اشاره شده است كه گويا عنصري فاسد و ناشايستهاي است. كه بايد گفت اگرچه فاقد برخي از صلاحيتها و شايستگيهاي زمامداري بود اما به لحاظ سوابق داراي سابقة نسبتاً خوبي بوده، از اين جهت كه در زمان خليفة دوم در فتوحات ايران شركت داشته و عنوان صحابي پيامبر را و يدك ميكشيد. ضمن اينكه اقدام سوئي همچون اختلاس از بيت المال و يا تجاوز به حدود و مقررات اسلامي در پروندة او وجود نداشت. سياست حضرت علي ( اين بود كه استانداران فاسد و ناشايست سريعاً و بدون معطلي عزل شوند ولي كسانيكه فاقد اين فساد هستند، اگرچه منصوب خليفة قبلي هستند، اينگونه افراد به خدمت خود ادامه دهند. البته بايد گفت متأسفانه ابوموسي لايق اين اعتماد امام نبود و در جريان جنگ جمل مردم را به نپيوستن به سپاه امام علي ( تشويق ميكرد و تحت شعار فريبندة گريز از فتنه و كشمكش داخلي، مردم كوفه را به ماندن در شهر توصيه ميكرد. امام اميرالمؤمنين ( پس از ارشاد و نصيحت او فرمان عزل او را صادر نمودند، چون به نصايح امام توجه چنداني نكرد. جالب اينكه راضي به ترك دارالاماره نميشد. مالك اشتر و عمار ياسر و در

راس آنان حسن بن علي ( و پس از ورود به كوفه او را عزل نمودند مردم كوفه را براي ياري اميرالمؤمنين ( بسيج كرده و اعزام فرمودند. حاصل مطلب آنكه عدم صلاحيت ابوموسي به عدم درك سياسي او باز ميگشت و جهالهايي كه در ميان ياران امام مانند او كم نبودند همانند ديگر ياران امام در جنگ صفين و ساير جنگها كه سرنوشت جنگ پيروزمندانه را به شكست كشانيدند و چه بسا اگر ابوموسي از فرمان امام تمرد نمينمود، به همراه سياه لشكريهاي ديگر ميشد كه امام چارهاي از به همراه داشتن آنها نداشت.